Siła statystyczna badania, aby umożliwić wnioski oparte na wynikach testu bDNA, była zatem bardziej ograniczona. Po drugie, nie ma standardowych odniesień do użycia przy kalibrowaniu wyników dwóch testów. Liczba kopii uzyskana za pomocą testu bDNA była zwykle niższa niż uzyskana w teście odwrotnej transkrypcji-PCR. Spośród okazów, w których wykryto RNA za pomocą obu technik, zmierzone liczby kopii RNA różniły się o medianę dwóch czynników. Po trzecie, testy mają różne charakterystyki wydajności. wiele badanych próbek miało względnie niskie liczby kopii RNA. Nieliniowe wykonanie testu bDNA w próbkach o niskiej liczbie kopii może częściowo tłumaczyć słabsze skojarzenie obserwowane z ryzykiem transmisji. Na koniec, wykonanie testu może być zaburzone przez manipulowanie i przetwarzanie próbek. Przechowywane próbki zebrano w heparynie, którą trzeba było usunąć liazy heparynowej przed wykonaniem testu odwrotnej transkrypcji-PCR. Wykazano, że wybór antykoagulantu wpływa na oznaczanie ilościowe zarówno w teście PCR odwrotnej transkrypcji, jak i w teście bDNA; próbki osocza pobrane w heparynie mogą dawać wartości do 38 procent niższe niż próbki pobrane w EDTA.6 Przedstawione względnie niskie mediana poziomów RNA może częściowo wynikać z opóźnień w oddzielaniu osocza od krwi pełnej, co powoduje zwiększenie degradacji RNA czas.20 Pomimo różnic, które mogły wystąpić w zbieraniu i postępowaniu z próbkami, nie było dowodów, że mediana liczby kopii RNA różniły się istotnie w zależności od miejsca badania lub z upływem czasu. Rozważania statystyczne ograniczają wnioski, które można wyciągnąć z badania. Niewielka liczba kobiet w grupie zydowudyny, które przekazywały HIV-1 swoim dzieciom, ograniczyła statystyczną siłę badania, aby wykryć związek pomiędzy zmianami poziomu RNA i ryzykiem przeniesienia. Szacowane proporcje efektu leczenia, które są wyjaśnione przez ten pomiar, mogły zostać złagodzone przez błędy pomiaru przy zgłaszaniu wyników RNA.
W innych badaniach, zaawansowana immunosupresja u matki, o czym świadczy mała liczba komórek CD4 +, 22,23 wiąże się ze zwiększonym ryzykiem okołoporodowej transmisji HIV-1. W grupie placebo, niższe wartości CD4 + w linii podstawowej, niższe odsetki komórek CD4 + i wyższe odsetki komórek CD8 + wiązały się ze zwiększonym ryzykiem transmisji. W grupie zydowudynie nie było istotnie związanych z tym ryzykiem żadnych predyktorów immunologicznych. Efekt leczenia zydowudyną obserwowano we wszystkich grupach niezależnie od liczby CD4 + w momencie rozpoczęcia badania.
W naszym badaniu obserwowano transmisję HIV-1 z szerokim zakresem poziomów RNA w osoczu i liczby CD4 + przy wejściu, efekt leczenia obserwowano we wszystkich podgrupach RNA, a zmniejszenie RNA plazmowego od wejścia do dostawy nie stanowiło terapia zydowudyna. Dlatego nasze dane silnie wspierają obecną praktykę oferowania zydowudyny wszystkim ciężarnym kobietom zakażonym HIV-1 i ich noworodkom, niezależnie od obciążenia wirusowego osocza matki i liczby CD4 +. Nawet gdy alternatywne leki przeciwretrowirusowe są wskazane w leczeniu choroby matki, należy rozważyć schemat leczenia zidowudyną, który ma zapobiegać perinatalnemu przeniesieniu wirusa HIV-1.
Finansowanie i ujawnianie informacji
Wspierane częściowo przez grupę pediatrycznych badań klinicznych nad AIDS w ramach umowy (N01 AI95030) z National Institute of Allergy and Infectious Diseases; przez jednostki Centrum Badań Klinicznych finansowane przez Narodowe Centrum Zasobów Badawczych; przez sieć pediatryczno-okołoporodową HIV Clinical Trials, Narodowy Instytut Zdrowia Dziecka i Rozwoju Człowieka; autor: Glaxo Wellcome; przez Chiron Corporation; przez Roche Molecular Systems; oraz przez Agence Nationale de Recherche sur le SIDA (Francja).
Jesteśmy wdzięczni Bethann Cunningham (kierownik danych klinicznych); Elaine Gebhardt (kierownik danych wirusologicznych); Shirley Traite (programista statystyczny); Paula Britto (biostatistician); Mary Culnane (oficer programowy); Robert Kuzma, Helen Payne i Kristina Hasselbring (naukowcy); i Siuhing Sheila Leung (statystyka) za ich wkład.
Author Affiliations
Z Departamentu Położnictwa, Ginekologii i Nauki Rozrodu, Mount Sinai School of Medicine, New York (RSS); Centrum Analiz Statystyczno-Danych, Grupa badań klinicznych pediatrycznych AIDS, Harvard School of Public Health, Boston (DES); University of Washington School of Medicine, Seattle (RWC); Chiron Corporation, Emeryville, Kalifornia
[przypisy: alprazolam, wdrożenia magento, amiodaron ]
[patrz też: immunochemia tsh, immunodiagnostyka, izotretynoina skutki uboczne ]
