Widmo zmian molekularnych w ewolucji przewlekłej białaczki mielocytowej.

Analizowano DNA 135 pacjentów z przewlekłą białaczką szpikową (CML) w różnych stadiach klinicznych oraz ostrą białaczkę limfoblastyczną z chromosomem Philadelphia (Ph1) pod kątem zmian w różnych protoonkogenach, które są związane z ewolucją CML od fazy przewlekłej do wybuch kryzysu. Najczęstszą zmianą genetyczną występującą w ewolucji typowego CML z chromosomem Ph1 do przełomu blastycznego była zmiana genu p53 obejmująca albo rearanżację, delecję, albo mutację punktową w sekwencji kodującej genu. Zmiany genu p53 stwierdzono w szpiku i rzadkiej postaci megakariocytarnej przełomu blastycznego, ale nie występowały one w limfocytarnych transformantach białaczkowych. Brutalne zmiany strukturalne obserwowano w 11 z 54 (20%) szpikowych lub nieznanych fenotypów przełomu blastycznego i tylko w z 44 przypadków przewlekłej fazy. Osiem przykładów mutacji w otwartej ramce odczytu genu p53 w kodonach 49, 53, 60, 140, 202, 204, 238 i 239 zaobserwowano u pacjentów z ostrym wirusem. Mutacje w genie N-RAS występowały rzadko w typowym przełomie blastycznym (2 z 27 przypadków), ale stwierdzono je w megakariocytarnym i Ph1 ujemnym niedrożności blastycznej. Doszliśmy do wniosku, że heterogenne zmiany w genie p53 i czasami w genach N-RAS towarzyszą ewolucji przewlekłej fazy CML do przełomu blastycznego.
[podobne: kalprotektyna w kale, jak zrobić płyn lugola, immunodiagnostyka ]