Specyficzne pobieranie radiojodowanego fragmentu E1 przez żylne skrzepliny u świń.

Fragment E1, produkt plazmowego trawienia usieciowanej fibryny, wiąże się specyficznie in vitro ze spolimeryzowaną fibryną, ale nie z fibrynogenem. Oczyszczony ludzki fragment E1 znakowano radioaktywnie 125I lub 131I techniką Iodogen. Przyjmowano pobieranie radioaktywowanego radioaktywnie fragmentu E1 in vitro do tworzących się lub wstępnie formowanych skrzepów. Badania biodystrybucji u zwierząt z radiojodowanym Fragmentem E1 wykazały szybkie usunięcie z krążenia; Radioaktywne katabolity nie utrzymywały się długo w jakimkolwiek narządzie i były wydalane z moczem. Wychwyt in vivo był oceniany u świń z istniejącymi zakrzepami żylnymi w różnym wieku od godziny do 5 dni w czasie dożylnej ogólnoustrojowej iniekcji znacznika. Radioaktywowany fibrynogen wstrzyknięto również tym samym zwierzętom w celu porównania wychwytu dwóch znaczników. Stosunek skrzepu do krwi dla Fragmentu E1 wynosił średnio 43: (zakres 10-108) i 29: (zakres 8-107) odpowiednio w zakrzepach 1-6 hi 1-5 d starych. Natomiast średni stosunek skrzepu do krwi dla fibrynogenu wynosił odpowiednio 26: (zakres 17-41) i 2: (zakres 0,5-3,9). Stwierdzono, że radiojodowany fragment E1 jest swoistym markerem skrzeplin in vivo: jego pobieranie przez świeże skrzepliny jest lepsze niż znakowanego fibrynogenu i, w przeciwieństwie do fibrynogenu radiojodowanego, ten fragment jest również wbudowywany w stare skrzepliny.
[więcej w: ile kalorii ma pomelo, jeżyna bezkolcowa choroby, kiretaż zamknięty ]