Rozwój i progresja choroby nerek u Indian Pima z cukrzycą nie zależną od insuliny cd

Wartości P są zgłaszane albo dla ogólnych porównań między wszystkimi grupami, albo dla porównań parami, z poprawką Bonferroniego. Zmiany w średnich wartościach grupy dla szybkości filtracji kłębuszkowej oceniano za pomocą modelu mieszanych efektów. 14 Związki pomiędzy zmiennymi mierzonymi na linii podstawowej i zmianami w szybkości filtracji kłębuszkowej lub wydalaniem albumin z moczu analizowano metodą regresji liniowej, z uwzględnieniem wieku i seks. Różnice w współczynniku ultrafiltracji między grupami analizowano za pomocą testu Kruskala-Wallisa, a te w grupach w czasie analizowano za pomocą testu rangi podpisu Wilcoxona. Wyniki
Charakterystyki poziomu bazowego
Tabela 1. Tabela 1. Charakterystyka podmiotów na linii bazowej, według grupy. Charakterystykę sześciu grup (194 pacjentów, 81 mężczyzn i 113 kobiet) przedstawiono w tabeli 1. Osoby z upośledzoną tolerancją glukozy lub nowo zdiagnozowaną cukrzycą były cięższe i miały większy wskaźnik masy ciała niż te w innych grupach (P <0,001). Osoby z makroalbuminurią miały znacząco wyższe średnie ciśnienie tętnicze niż osoby z innych grup (P = 0,002); 21 procent osób z makroalbuminurią było leczonych z powodu nadciśnienia, w porównaniu z 10 procentami lub mniej w innych grupach. Średnie stężenia glukozy na czczo w surowicy i wartości hemoglobiny glikozylowanej różniły się istotnie pomiędzy grupami (P <0,001); były najwyższe w grupie z makroalbuminurią.
Średnia szybkość przesączania kłębuszkowego w grupach ze świeżo zdiagnozowaną cukrzycą, prawidłowym wydalaniem albuminy i mikroalbuminurią przewyższała tę w grupie z prawidłową tolerancją glukozy odpowiednio o 16%, 24% i 26% (P <0,001) (Tabela 1). Średni przepływ osoczowy nerki był również wyższy w tych grupach, ale istotnie był tak tylko u osób z mikroalbuminurią (P = 0,002). Szybkość filtracji kłębuszkowej była proporcjonalnie większa niż przepływ osocza w nerkach u osób z długotrwałą cukrzycą (. 5 lat) i normalnym wydalaniem albuminy lub mikroalbuminurią. Dla kontrastu średnia szybkość filtracji kłębuszkowej u osób z makroalbuminurią była niższa niż w innych grupach cukrzycowych, a przepływ osocza w nerkach był nieco niższy. Ciśnienie onkotyczne w osoczu, siła, która jest przeciwna szybkości tworzenia przesączu kłębuszkowego, była niższa we wszystkich grupach z długotrwałą cukrzycą niż w innych grupach (P <0,001).
Wyniki podłużne
Kontynuacja była zakończona dla 28 pacjentów z prawidłową tolerancją glukozy (90 procent), 28 z upośledzoną tolerancją glukozy (97 procent) i 24 z nowo zdiagnozowaną cukrzycą (80 procent). W trakcie obserwacji upośledzona tolerancja glukozy rozwinęła się u 7 osób z prawidłową tolerancją glukozy, a cukrzycę rozwiniętą w 2; 12 osób z początkowo upośledzoną tolerancją glukozy przechodziło do cukrzycy. W grupie chorych na cukrzycę długotrwałą obserwację przeprowadzono u 16 osób z normoalbuminurią (80 procent), 46 z mikroalbuminurią (92 procent) i 30 z makroalbuminurią (88 procent). Spośród 22 osób, które nie ukończyły badania, 5 zmarło, zastoinowa niewydolność serca rozwinęła się w po zawale mięśnia sercowego, a 16 wycofało się z badania.
Rysunek 1
[patrz też: monoderma, citalopram, nutrend ]
[podobne: jeżyna bezkolcowa choroby, kalprotektyna w kale, guild wars 2 allegro ]