Przeciwnowotworowe autoprzeciwciała z retikulum endoplazmatycznego są skierowane przeciwko ludzkiemu cytochromowi P-450IA2. Specyficzny marker zapalenia wątroby indukowanego przez dihydralazynę.

Wykazano, że surowica od pacjentów z zapaleniem wątroby indukowanym przez dihydrolazynę zawiera autoprzeciwciała przeciwko mikrosom w wątrobie (anty-LM) przez pośrednią immunofluorescencję. Te przeciwciała anty-LM różniły się od autoprzeciwciał przeciwko wątrobie / nerce (anty-LKM) lub 2, które zostały wcześniej opisane. Surowica rozpoznała pojedynczy 53 000 = polipeptyd Mr w mikrosomach ludzkiej wątroby, co oceniono na podstawie immunoblottingu, a docelowy antygen zidentyfikowano jako cytochrom P-450IA2 (P-450IA2) przez (a) porównanie wzorców immunoblottingu z antyludzkim P-450IA2 i antygenem -rat P-450IA2 i z pięcioma surowicami anty-LM, i (b) swoistą immunoinhibitowaniem aktywności mikrosomalnej etoksyrerazynu i O-deketylacji fenacetyny (obie reakcje wspierane przez P-450IA2) przez przeciwciała anty-LM. W końcu, oczyszczone ludzkie P-450IA2 zostało rozpoznane przez te surowice anty-LM. Przeciwciała anty-LM są specyficzne dla choroby, ponieważ żaden z innych testowanych antysurawirusów nie zachowuje się w taki sam sposób jak anty-LM, nawet te od pacjentów leczonych dihydralazyną i bez choroby wątroby. Potencjalną rolę P-450IA2 w metabolizmie dihydralazyny zasugerowano przez konkurencyjne hamowanie etoksyrezontylo-O-deylazyzy obserwowanej w mikrosomalnych inkubacjach. W związku z tym przedstawiono nowy przykład, w którym cytochrom P-450 może być celem dla autoprzeciwciał w zapaleniu wątroby wywołanym przez lek.
[hasła pokrewne: immunodiagnostyka, immunochemia tsh, jak można zarazić się ospą ]