Opieka szpitalna dla umierających pacjentów

Propozycja Millera i Finsa (wydanie z 27 czerwca) 1, że opieka szpitalna jest zrestrukturyzowana, z wyraźniejszą uwagą dla umierających pacjentów, podkreśla ważną i niezaspokojoną potrzebę w naszym systemie opieki zdrowotnej. Jakość opieki hospicyjnej była doskonała dla pacjentów, którzy kwalifikują się do hospicjum Medicare, wymagają obszernego nieformalnego wsparcia i mają dość przewidywalną prognozę, ale większość ludzi w Stanach Zjednoczonych nadal umiera w szpitalach lub domach opieki. Chociaż zgadzam się, że musimy zrestrukturyzować opiekę szpitalną nad umierającymi pacjentami, nie widzę szczególnej potrzeby powiązania tej opieki z oddziałem intensywnej terapii (ICU), jak sugerują autorzy. W rzeczywistości wielu pacjentów, którzy powinni kwalifikować się do wysokiej jakości opieki paliatywnej w szpitalu, to pacjenci, którzy nie są kandydatami na OIT. Ponadto, ponieważ usługi paliatywne są potrzebne pacjentom w całym szpitalu, oddzielna jednostka musi ściśle współpracować z lekarzami i innymi personelem klinicznym ze wszystkich innych klinicznych oddziałów.
Ważne jest, aby dyskusja ta zyskała najwyższy poziom uwagi zarówno ze strony administratorów szpitali, jak i pracowników służby zdrowia. Jedną z ostatnich zmian, która znacznie wspomoże ten proces, jest nowy kodeks w Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób, dziewiąta rewizja, modyfikacja kliniczna, który został ogłoszony przez Administrację Finansowania Opieki Zdrowotnej (HCFA) w Rejestrze Federalnym z 31 maja i wszedł w życie w październiku. 1, 1996.2 Wyznaczony kod V, przeznaczony jest dla pacjentów, którzy otrzymują opiekę terminalną lub paliatywną związaną z ich podstawową diagnozą. Abstrakty wykresów szpitalnych muszą łączyć kod V z główną diagnozą wskazaną na arkuszu kodu szpitalnego. HCFA zamierza przestudiować stosowanie tego kodu przez jeden rok, a następnie sformułuje odpowiednią grupę związaną z diagnozą (DRG) do płatności związanych z opieką terminalną, w połączeniu z istniejącymi kodami diagnostycznymi. Ta strategia pozwoli na zmienność w grupach DRG zgodnie z diagnozą, ale doda ważne informacje uzupełniające. Kod może identyfikować zbiór zasobów wydatkowanych w ramach opieki paliatywnej niezależnie od diagnozy, umożliwiając lepsze monitorowanie jakości opieki i zakresu jej stosowania.
Postępy w badaniach klinicznych i praktyce medycznej umożliwiły lekarzom rejestrowanie zleceń związanych z odpowiednią opieką paliatywną na tyle jasno, aby byli uznawani przez koderów, którzy pobierali dokumentację medyczną do celów rachunkowych i zapewnienia jakości. Ponadto istnienie takiego kodu i możliwość powiązania płatności szpitalnej z dokumentacją opieki paliatywnej zachęci lekarzy do dokładniejszego dokumentowania planów opieki nad pacjentami zbliżającymi się do śmierci. To z kolei może prowadzić do zmian, które pomogą przezwyciężyć niechęć lekarzy do stwierdzenia prawdopodobieństwa śmierci pacjenta i do pełniejszego przedyskutowania tych kwestii z członkami rodziny. Zmiany te mogą również umożliwić instytucjom zapewnienie odpowiedniej opieki. Aby HCFA dysponowała niezbędnymi danymi do wygenerowania odpowiedniego DRG, lekarze i osoby opracowujące zapisy medyczne będą musieli zdawać sobie sprawę ze znaczenia tego kodu i nauczyć się go właściwie używać.
Christine K Cassel, MD
Mount Sinai School of Medicine, Nowy Jork, NY 10029-6574
2 Referencje1. Miller FG, Fins JJ. Propozycja restrukturyzacji opieki szpitalnej nad umierającymi pacjentami. N Engl J Med 1996; 334: 1740-1742
Full Text Web of Science MedlineGoogle Scholar
2. Cassel CK, Vladeck BC. Kod ICD-9 do opieki paliatywnej lub terminalnej. N Engl J Med 1996; 335: 1232-1234
Full Text Web of Science MedlineGoogle Scholar
Niestety utworzenie nowej jednostki nie rozwiązuje podstawowych problemów kulturowych, które stoją na drodze do poprawy opieki nad umierającymi. Nadmierna zależność od technologii; postawa nigdy nie mów o śmierci przez pacjentów, rodziny i lekarzy; i lęk przed osobistym konfrontowaniem się z kwestiami śmierci – to są podstawowe problemy społeczne i kulturowe stojące na drodze do lepszej opieki nad umierającymi. Chociaż szlachetny pomysł, wyznaczenie specjalnej jednostki w szpitalu intensywnej opieki w żaden sposób nie wyeliminuje tych podstawowych barier.
David E. Weissman, MD
Medical College of Wisconsin, Milwaukee, WI 53226-3596
W Northwestern Memorial Hospital, głównym szpitalu akademickim Northwestern University Medical School, przez 10 lat prowadziliśmy 12-osobową, ostry hospicjum i oddział opieki paliatywnej.1 Ściśle współpracujemy z pacjentami oraz ich lekarzami prowadzącymi i konsultującymi się z medycznymi, chirurgicznymi, i specjalne na oddziałach intensywnej terapii, sali pooperacyjnej i oddziale ratunkowym na co dzień. Pacjenci są postrzegani przez zespół konsultacyjny i mogą zostać przeniesieni do naszego ośrodka opieki paliatywno-hospicyjnej, aby zwrócić większą uwagę na kontrolę objawów oraz opiekę psychospołeczną i duchową. Niedawny przypadek ilustruje użycie tej jednostki.
81-letnia kobieta została wysłana na pogotowie z domu opieki z powodu ostrej niewydolności oddechowej i zmienionego stanu psychicznego. Wobec braku wcześniejszych dyrektyw, została zaintubowana, a kliniczna diagnoza ostrego udaru została wykonana i potwierdzona na podstawie tomograficznego tomografu komputerowego głowy. Lekarz pogotowia uznał, że przyjęcie na OIOM może nie najlepiej służyć interesom tego pacjenta. Członkowie jej rodziny zgodzili się, że oddział opieki paliatywno-hospicyjnej był konsultowany z oddziału ratunkowego, a pacjent został przeniesiony bezpośrednio do opieki paliatywno-hospicyjnej, gdzie zmarła wygodnie, otoczona przez członków rodziny w przyjaznym środowisku.
Obecnie budujemy zastępczy szpital akademicki, który zostanie ukończony w 1999 r., W którym ostra jednostka opieki paliatywno-hospicyjnej będzie znajdować się bezpośrednio nad OIOM. Cieszymy się, widząc, że dr. Miller i Fins popierają nasze podejście.
Charles F. von Gunten, MD, Ph.D.
Kathy J. Neely, MD
Northwestern University Medical School, Chicago, IL 60611-2906
Odniesienie1. Kellar N, Martinez J, Finis N, Bolger A, von Gunten CF. Charakterystyka oddziałowej opieki paliatywno-hospicyjnej dla pacjentów hospitalizowanych w USA. J Nurs Adm 1996, 26: 16-20
Crossref Web of Science MedlineGoogle Scholar
. . . Chociaż zasady opieki paliatywnej można włączyć do praktyki jednostki opieki alternatywnej sąsiadującej z OIOM, przeniesienie pacjentów do oddzielnej jednostki niesie ryzyko potwierdzenia odmowy śmierci przez współczesne społeczeństwo i uprzątnięcia niepowodzeń medycyny leczniczej, gdy nie ma nic więcej do zrobienia . Alternatywny model, szeroko stosowany w szpitalach w Wielkiej Brytanii, to multidyscyplinarny zespół opieki paliatywnej, który postrzega pacjentów w roli doradczej. W wielu sytuacjach wystarcza
[patrz też: citalopram, suprasorb, belimumab ]
[podobne: ile kalorii ma kalarepa, ile kalorii ma pomelo, ile kosztuje wazektomia ]