Nadmierna śmiertelność wśród białych i czarnych w Stanach Zjednoczonych cd

Czarni mieszkańcy tego ostatniego obszaru mieli śmiertelność podobną do krajowej średniej dla białych. Ludzie żyjący na ubogich obszarach białych mieli na ogół wskaźnik śmiertelności przekraczający średnią krajową dla białych. Z wyjątkiem białych w Detroit, mieli oni śmiertelność poniżej średniej krajowej dla czarnych. Ludzie w biednych białych obszarach generalnie mieli wyższe wskaźniki umieralności niż ludzie w swoich grupach porównawczych. W przypadku Detroit różnica ta została zaznaczona. Standardowe wskaźniki śmiertelności dla białych wynosiły 2,01 wśród mężczyzn i 1,90 wśród kobiet w Detroit, w porównaniu z 0,41 wśród mężczyzn i 0,54 wśród kobiet w Sterling Heights.
Prawdopodobieństwo przeżycia
Typowi biali Amerykanie, którzy mieli 15 lat, mieli większe szanse na przeżycie w wieku 65 lat niż czarni w całym kraju lub biedni 15-latkowie w żadnej z ubogich grup badawczych. Z wyjątkiem białych mieszkańców Detroit, biedni biali mieli wyższe prawdopodobieństwo przeżycia niż czarni (P <0,001). Wśród biednych czarnych grup ludzie w Harlemie, centralnym Detroit i Watts mieli mniejsze prawdopodobieństwo przetrwania do 65 roku życia niż ludzie w Alabamie z Czarnego pasa (P <0,001). Najniższe prawdopodobieństwo przeżycia w wieku 65 lat miało Harlem, wśród czarnych: 0,37 u mężczyzn i 0,65 u kobiet. Dla mężczyzn stanowi to mniej niż połowę prawdopodobieństwa przeżycia białych w całym kraju. Dla biednych białych, najniższe prawdopodobieństwo przeżycia było w Detroit (mężczyźni, 0,60, kobiety, 0,77). Prawdopodobieństwo, że 15-letnia dziewczyna w Harlemie przetrwa do 45 roku życia, jest takie samo jak prawdopodobieństwo, że typowa biała dziewczyna w Stanach Zjednoczonych przetrwa do wieku 65 lat; dla chłopców w Harlemie prawdopodobieństwo to było niższe (P <0,001) (dane nie przedstawione).
Ryc. 1. Rycina 1. Średnie lata życia utracone pomiędzy 15 a 65 rokiem życia w przypadku mężczyzn i chłopców, zgodnie z obszarem badań i wybranymi przyczynami śmierci. Rycina 2. Rycina 2. Średnie lata życia utracone pomiędzy 15 i 65 rokiem życia kobiet i dziewcząt według obszaru badań i wybranych przyczyn zgonów. W badanych grupach zaobserwowano wyraźną zmienność w średniej liczbie lat życia utraconych w wieku od 15 do 65 lat (ryc. i ryc. 2). Wśród mężczyzn z Harlemu straciło się średnio 14 lat; wśród mężczyzn z centralnego Detroit, 11 lat; wśród mężczyzn z Watts, 12 lat; i wśród mężczyzn z Black Belt Alabama, 7 lat. Ubogich białych na ogół stracił więcej lat życia niż białych zarówno w kraju lub w czterech grupach porównawczych białych wyższych dochodów. Z wyjątkiem Detroit, biedni biali tracili mniej lat niż biedni Murzyni. Queens-Bronx był jedynym czarnym obszarem, który porównywał się korzystnie z niektórymi korzystnymi białymi obszarami.
Przyczyny nadwyżki śmiertelności
Tabela 3. Tabela 3. Przyczyny nadwyżki umieralności u ubogich czarnoskórych i białych 15 do 64 lat, według płci, 1989-1991. Konkretne przyczyny nadmiaru śmierci w ubogich grupach przedstawiono w tabeli 3. Choroby układu krążenia były ważnymi czynnikami przyczyniającymi się do nadmiernej śmiertelności w każdej grupie, aw większości przypadków były główną przyczyną. HIV był główną przyczyną nadmiaru śmierci wśród mężczyzn w Harlemie i na Lower East Side, a drugą najczęstszą przyczyną wśród kobiet
[więcej w: bifidobacterium, bromazepam, Corsodyl ]
[podobne: jak zbić trójglicerydy, jak zrobić płyn lugola, jasno brązowy stolec ]