In-line skating to szybko rozwijający się sport rekreacyjny w Stanach Zjednoczonych. Rolki w linii, z trzema, czterema lub pięcioma kołami o niskim współczynniku tarcia ustawionymi w jednym rzędzie, zapewniają lepszą zwrotność i prędkość niż tradycyjne łyżworolki, które mają cztery koła ułożone w dwóch rzędach. Szacuje się, że 22,5 miliona osób uczestniczyło w 1995 roku, co stanowi wzrost o 79 procent w porównaniu z rokiem 1993. W tym samym dwuletnim okresie szacowana liczba zawodników, którzy doznali obrażeń na tyle poważnie, aby wymagać opieki na oddziale ratunkowym, wzrosła o 169 procent. roczny poziom 99.500 (w 1995) .2 Najczęstszym miejscem obrażeń jest nadgarstek, stanowiący 37 procent wszystkich obrażeń na łyżwach, a dwie trzecie obrażeń nadgarstka to złamania. 3.4 Ochraniacze na nadgarstki mają na celu zapobieganie nagłemu ekstremalnemu przeprostowi , aby absorbować wstrząsy i rozpraszać siły kinetyczne, umożliwiając łyżwiarzowi przesuwanie się do przodu na twardej płytce osłony i zapobieganie poparzeniom żwiru. Hełmy, ochraniacze na łokcie i ochraniacze na kolana są zaprojektowane tak, aby absorbować wstrząsy podczas upadku. Zalecono użycie wszystkich czterech elementów wyposażenia ochronnego, 5-7, ale ich skuteczność, choć sugerowana, 3-5,8 została niesprawdzona. Przeanalizowaliśmy reprezentatywną próbkę rannych rolkarzy, którzy otrzymali leczenie na oddziale ratunkowym w celu zidentyfikowania behawioralnych i środowiskowych czynników ryzyka urazu, mechanizmu i rodzaju obrażeń oraz stopnia ochrony zapewnianej przez narzędzia bezpieczeństwa. Metody
Przykładowy projekt i akwizycja danych
Przedmioty zostały pobrane z ramy pobierania próbek składającej się ze wszystkich pacjentów rannych w okresie badania, którzy mieli na sobie rolki i zwrócili się o pomoc do jednego z 91 szpitalnych oddziałów ratunkowych uczestniczących w krajowym systemie nadzoru urazów elektronicznych (NEISS) .9 NEISS jest krajowa próba prawdopodobieństwa, podzielona na cztery poziomy według rocznej liczby wizyt kryzysowych, losowo wybranych amerykańskich szpitali z 24-godzinnymi oddziałami ratunkowymi. Okres studiów składał się z dwóch części: 25 grudnia 1992 r., Do 7 kwietnia 1993 r. I od lipca do 31 lipca 1993 r.
Opracowaliśmy listę możliwych czynników ryzyka urazu, przeprowadzając dyskusje grupowe z łyżwiarzami10 i przeprowadzając wywiady z początkującymi i doświadczonymi łyżwiarzami. Zbudowaliśmy 20-minutowy kwestionariusz, aby zebrać informacje na temat charakterystyki zranionych łyżwiarzy, okoliczności towarzyszących obrażeniom i użycia narzędzi bezpieczeństwa.
Rannych łyżwiarzy zostało przesłuchanych przez telefon dr Schiebera w sierpniu 1993 r. Po uzyskaniu świadomej zgody. Jeśli skater był nieletni, uzyskano zgodę od uczestnika i rodzica. Dzieci były przesłuchiwane bezpośrednio (chociaż rodzic był obecny w kilku przypadkach); rodzic został następnie przesłuchany prywatnie w celu sprawdzenia zgłoszonego poziomu doświadczenia dziecka, konta urazu i korzystania z narzędzi bezpieczeństwa w tym czasie.
Badanie zostało przeprowadzone za zgodą Urzędu ds. Zarządzania i Budżetu, który upoważnił Komisję ds. Bezpieczeństwa Produktów Konsumenckich do prowadzenia poufnych, selektywnych ankiet telefonicznych osób z obrażeniami związanymi z produktem, aby dowiedzieć się o interakcjach między produktem, ofiarami i środowiskiem .
Definicje i projekt analityczny
Pacjenci zostali przydzieleni do grup przypadków i grup kontrolnych w celu przeanalizowania względnych korzyści stosowania ochraniaczy na nadgarstki, ochraniaczy na łokcie, ochraniaczy na kolana i kasków
[podobne: bromazepam, sklerodermia, bifidobacterium ]
[więcej w: jak zbić trójglicerydy, jak zrobić płyn lugola, jasno brązowy stolec ]
